Het iconische standbeeld van Christus de Verlosser (Cristo Redentor), dat de inwoners van Rio de Janeiro in de gaten houdt, bevindt zich bovenop de berg Corcovado op 700 meter boven de stad. Dit indrukwekkende monument, onthuld in 1931 en in 2007 uitgeroepen tot een van de nieuwe zeven wereldwonderen, wordt vaak gezien als de meest iconische plek in Brazilië.
Het is gemakkelijk in te zien waarom Rio de Janeiro de bijnaam de "wonderbaarlijke stad" kreeg als je ernaar kijkt vanaf de hoogten van de Suikerbroodberg (Pao de Açúcar). Vanaf de hoge top van 396 meter ontvouwt zich de stad om je heen, met uitzicht op de iconische stranden van Ipanema en Copacabana, het Tijuca-woud en het standbeeld van Christus de Verlosser (Cristo Redentor) dat hoog boven op de berg Corcovado staat. west.
De Selarón Steps (Escadaria Selarón), versierd met meer dan 2000 felgekleurde tegels in de kleuren van de Braziliaanse vlag, is een van de meest levendige en opvallende herkenningspunten van Rio de Janeiro en markeert de grens tussen de wijken Lapa en Santa Teresa.
Of je nu op zoek bent naar de branding, het gouden zand of wilt zweven in de lucht, een bezoek aan het strand van Sao Conrado (Praia de São Conrado) is een hoogtepunt van Rio de Janeiro. Hier in deze welvarende wijk aan de oceaan die soms Praia Pepino wordt genoemd, vinden bezoekers een eclectische combinatie van mensen, van wie velen surfers of paragliders zijn. De nevenschikking van sociale klassen is duidelijk op straat - toch lijkt iedereen evenveel te genieten van de combinatie van zon en branding.
Als je door het zand van Sao Conrado slentert, kijk dan omhoog en scan de lucht voor deltavliegen die erboven cirkelen. Het strand is een populaire landingsplaats voor groepen paragliders en deltavliegers, van wie de meesten zijn gelanceerd vanaf de hellingen van het naburige Pedra Bonita. Om een vogelperspectief voor jezelf te krijgen - maar houd je voeten weer op het land - klimt een inspannend pad 2500 voet omhoog, de torenhoge Pedra da Gávea. Deze stoïcijnse schildwacht en rots aan de oceaan is een klassiek herkenningspunt in Rio, hoewel de klim heen en terug een hele dag kan duren, zelfs voor doorgewinterde wandelaars.
De watervallen van Iguaçu (Cataratas do Iguaçu), het grootste watervallensysteem ter wereld, zijn werkelijk adembenemend om te zien. Hoewel Argentinië betere paden rond de watervallen heeft, is Brazilië gezegend met het beste uitzicht op de 275 afzonderlijke watervallen van dit natuurlijke wonder, die de grens tussen de twee landen overspannen. Geniet van een volledig frontaal uitzicht op Devil's Throat (Garganta del Diablo), San Martin Island en meer vanaf de korte maar zoete catwalks die zich een weg banen rond de Braziliaanse kant van de Iguaçu-watervallen.
De modernistische kathedraal van Rio de Janeiro (Catedral Metropolitana de Sao Sebastiao) is lang en kegelvormig en ziet er niet uit als een typische kerk. Het ongebruikelijke ontwerp werd tussen 1964 en 1979 gebouwd door architect Edgar Fonseca. Het is een van de belangrijkste religieuze bouwwerken van Rio en is gewijd aan St. Sebastian, de beschermheilige van de stad.
De machtige Amazone-rivier en zijn enorme, dichtbeboste bassin vormen het hart van Zuid-Amerika en de bewaker van 20 procent van het zoete water van de aarde. Bezoekers van over de hele wereld komen naar Iquitos om over de legendarische wateren van de rivier te varen en een glimp op te vangen van de diverse fauna zowel boven als onder het oppervlak.
Het legendarische Copacabana-strand van Rio de Janeiro roept beelden op van witte zandstranden, zonovergoten volleyballers, toeristen die agua de coco nippen uit felgroene kokosnoten en feestvierders in bikini die tot diep in de nacht feesten. En voor het grootste deel is dat vrij nauwkeurig. Voeg een vleugje lokale carioca (inwoners van Rio) -smaak en een scheut van het obscure toe, en het wordt duidelijk hoe duizenden mensen gemakkelijk hele dagen (en nachten) doorbrengen op het beroemdste strand ter wereld.
Voorafgaand aan de 19e eeuw was Rio de Janeiro omgeven door Atlantisch regenwoud. Tegenwoordig is het enige dat overblijft de jungle van 13 vierkante mijl (33 vierkante kilometer) die bekend staat als Tijuca National Park (Parque Nacional da Tijuca). Bezaaid met tropische bomen die aan elkaar zijn geknoopt door jungle-wijnstokken, herbergt het grootste stadsbos ter wereld ocelotten, brulapen, meer dan 300 vogelsoorten, watervallen en een van Rio's iconische bezienswaardigheden, het standbeeld Christus de Verlosser (Cristo Redentor) dat bovenop Corcovado staat Berg.
Sao Paulo's versie van Central Park in NYC, het lommerrijke Ibirapuera Park, werd geopend op de 400ste verjaardag van de stad, in 1954, en het staat zowel bekend om zijn musea en muziekzaal als om zijn jogging- en fietspaden langs het meer.
De parkgebouwen zijn ontworpen door de modernist Oscar Niemeyer, bekend van het ontwerp van de openbare gebouwen in Brasília. Ibirapuera beslaat 2 vierkante kilometer en is het grootste park in het centrum van Sao Paulo en het op een na grootste van de stad. Ontworpen door landschapsarchitect Roberto Burle Marx, zijn er 13 speelvelden en speeltuinen op het gazon. Kom op zondagochtend genieten van een gratis openluchtconcert in de Praça da Paz. Een andere leuke touch op zondag is de Bosque de Leitura - een gratis uitleenbibliotheek in de buitenlucht waar je boeken en tijdschriften (waarvan er veel in het Engels zijn) kunt lenen om die dag in het park te lezen.
Bij Gate 3 is een bezoek aan het Museum of Modern Art (MAM) de moeite waard. Hier kunt u Miros, Picassos en belangrijke hedendaagse Braziliaanse werken zien. In de buurt is er het uitstekende Afro-Brazil-museum in het ruime Manoel da Nóbrega-paviljoen - geopend in 2004 en gewijd aan de presentatie van de culturele prestaties van Afrikanen in Brazilië. Elk jaar in januari en juli organiseert het tweejaarlijkse paviljoen de São Paulo Fashion Week en het hele jaar door beurzen en biënnales. Sao Paulo heeft 's werelds grootste Japanse bevolking buiten Japan, dus het is ook de moeite waard om het Japanse paviljoen te bezoeken - een tentoonstellingsruimte in Ibirapuera Park met Japanse kunst en een eigen theesalon en Japanse tuin waar je de karpers kunt voeren.
Hoewel minder beroemd dan zijn buurman Copacabana Beach, heeft Ipanema zijn mannetje met een rustige charme en een aanzienlijk schonere omgeving, en het doet het zonder te beknibbelen op het witte zand, het blauwe water of het lokale karakter dat de stranden van Rio de Janeiro hun claim geven. roem.
De stad Manaus ligt aan de samenvloeiing van twee grote rivieren, de Solimões en de Black. Hoewel grenzen aan water doorgaans niet te zien zijn, is dat in Manaus niet het geval. Vanwege de verschillende kleuren van de twee rivieren, is het mogelijk om precies te zien waar ze samenkomen - wat de "Meeting of Waters" of Encontro das Aguas tot een checklist maakt die bezoekers van Manaus moeten doen.
De Black River, of Rio Negro, dankt zijn naam aan de kleur van het water. De Solimões-rivier in Manaus heeft een zandbruine kleur. Zo kun je precies zien waar de twee rivieren samenkomen. Niet alleen dat, elke rivier op zichzelf heeft een andere temperatuur en stroomt met een andere snelheid, dus als ze samenkomen, mengt het water niet alleen om een modderige soep te creëren - in plaats daarvan lopen de rivieren in wezen naast elkaar.
De "grenzen" van de rivier zijn constant in beweging en veranderen terwijl het water stroomt, maar een duidelijke afbakening tussen de twee rivieren is zichtbaar ver voorbij waar ze elkaar daadwerkelijk ontmoeten. In feite zou je bijna zes kilometer stroomafwaarts moeten reizen voordat je de Solimões-rivier en de Black River eindelijk zag versmelten. Wanneer de twee rivieren daadwerkelijk samenkomen, vormen ze de Amazone-rivier.
De Itaipu-dam (Barragem de Itaipu), gelegen nabij de samenkomst van Brazilië, Argentinië en Paraguay, wordt beschouwd als een van 's werelds zeven moderne wonderen, met een lengte van 4,5 mijl (7,2 kilometer) en 65 verdiepingen hoog. Met een maximale stroom die tot 40 keer krachtiger is dan de nabijgelegen watervallen van Iguassu (Iguaçu), produceert de waterkrachtcentrale van de dam ongeveer 20 procent van de elektriciteit in Brazilië.
Als een van de duurste vastgoedstroken in Latijns-Amerika, is Avenida Paulista de beroemdste verkeersader van Sao Paulo. Wat begon als een woonstraat met neoklassieke herenhuizen, is tegenwoordig een modern centrum van zaken, cultuur en entertainment.
Het eeuwenoude Theatro Municipal ligt groots bovenop de Vale do Anhangabaú in het centrum van São Paulo als een betonnen bruidstaart, en schittert nog steeds als een voorbeeld van de plaats in de voorhoede van de kunst in Latijns-Amerika. De sierlijke showplace, die in 1911 werd geopend, is ingericht in de traditie van de grote Europese operahuizen en heeft Maria Callas, Isadora Duncan, Duke Ellington en Mikhail Baryshnikov en Ellington op het podium verwelkomd. Een recente renovatie van miljoenen dollars heeft de grootsheid van de structuur hersteld, die dienst doet als de officiële thuisbasis van het São Paulo Municipal Symphony Orchestra en het São Paulo City Ballet, naast andere artistieke organisaties.
Met een ontwerp dat direct is geïnspireerd op het Teatroalla Scala in Milaan, werd het theater gebouwd tijdens het hoogtepunt van São Paulo's rijkdom en invloed als het centrum van de Braziliaanse koffie-industrie, hoewel de locatie van het gebouw Morro do Chá - Tea Hill wordt genoemd. Het theater is de plaats van vele debuten van Braziliaanse componisten en de gastheer van de baanbrekende Week van de Moderne Kunst uit 1922, die de toon zette voor de veelzijdige deelname van het land aan het modernisme. Het verwelkomt bezoekers en biedt rondleidingen door het historische museum ter plaatse, en kaartjes kopen voor een van de verschillende artistieke evenementen in de kassa van het theater van rond de vorige eeuwwisseling is een ervaring op zich.
In het centrum van Sao Paulo staat het klooster van Sao Bento (Mosteiro de Sao Bento) bekend om zijn gregoriaanse gezangen, uitzonderlijke bakkerij en prachtige fresco's.
Om de middeleeuwse gezangen van de monniken op te vangen, ga je naar de zondagsmis van 10.00 uur - ga er vroeg heen voor een goede zitplaats. Als je voor de zondagsdienst komt, krijg je ook te horen dat het 6000 pijporgel wordt bespeeld. Voor cake, jam, koekjes en brood bereid en gezegend door de monniken, ga je naar de bakkerij links van de grote zaal. Het is iets duurder dan gewone bakkerijen, maar de kwaliteit is uitstekend en er is een breed scala aan gebakken producten om uit te kiezen. Probeer de pão de mel - honingbrood gevuld met jam en gedoopt in chocolade.
Het klooster van Sao Bento wordt tegenwoordig omringd door wolkenkrabbers en werd gebouwd van 1910-1922 en staat op de plaats van de oorspronkelijke 17e-eeuwse kapel. De thuisbasis van 40 kloostermonniken, werd door paus Benedictus XVI gekozen voor zijn verblijf tijdens zijn eerste officiële bezoek aan Brazilië in 2007. Bekijk binnen de beroemde muurschilderingen geschilderd door de benedictijnse Duitse monnik, Dom Dutch Gresnicht Adelbert, die in 1913 speciaal om deze bijbelse taferelen te schilderen.
De Sambadrome (Sambadrome Marques de Sapucaí) van Rio de Janeiro - ook bekend als Sambodromo of Passarela do Samba Darcy Ribeiro - werd in 1984 ontworpen en gebouwd door de Braziliaanse architect Oscar Niemeyer. -foot (700 meter) startbaan en biedt plaats aan 90.000 toeschouwers.
Deze onwaarschijnlijke, geplaveide buurt dicht bij het centrum van Rio de Janeiro is al lang een favoriet onder toeristen van bezoekers van deze Braziliaanse stad. Santa Teresa (Barrio Santa Teresa) ligt op de top van de gelijknamige heuvel en ontleent zijn naam aan een klooster uit de jaren 1750. Het heeft een geschiedenis als een upper class-buurt, zoals sommige van de grotere en meer uitgebreid gebouwde herenhuizen kunnen getuigen. Santa Teresa is de afgelopen jaren een kunstenaars-enclave geworden en het is een geweldige plek om een middag door te brengen, rond te dwalen tussen eetgelegenheden, te genieten van een koud biertje en galerijen en stands te bekijken waar je artiestenopnames van de Cidade Maravilhosa (geweldige stad, zoals Rio vaak wordt genoemd), of andere souvenirs.
Er zijn ook een paar musea die een bezoek waard zijn, zoals het belangrijkste kunstmuseum, het Museu da Chácara do Céu, gehuisvest in het voormalige herenhuis van kunstverzamelaar Raimundo Otoni Castro Moya, met werken van onder andere Miró en Matisse. Andere architectonische verrassingen zijn onder meer de Russisch-orthodoxe kerk. Op dit moment is de enige manier om de beroemde tram te ervaren die bewoners en bezoekers naar de top van Santa Teresa bracht, via het museum, Museu do Bonde, dat het verhaal van de tram vertelt en laat zien hoe hij het Carioca-aquaduct oversteekt, op meer dan 45 meter afstand. in hoogte. De tram is sinds 2011 buiten gebruik, maar er zijn plannen om hem in 2015 weer in gebruik te nemen. Voorlopig nemen bezoekers een taxi of de bus de heuvel op.
In het Santos Coffee Museum (Museu do Café) ervaren bezoekers 's werelds favoriete cafeïnehoudende drank door de geschiedenis heen en natuurlijk door te proeven. Het Koffiemuseum is gehuisvest in wat vroeger de Coffee Stock Exchange was, waar Braziliaanse koffie werd gewogen en verhandeld voordat het door de haven van Santos en naar het buitenland werd verzonden.
De Coffee Stock Exchange sloot in de jaren zestig en raakte in verval, maar na decennia van restauratie-inspanningen werd in 2005 het prachtige koloniale gebouw heropend als het koffiemuseum. De architectuur van het gebouw is een hoogtepunt van een bezoek aan het museum. Hoge plafonds met glas-in-lood dakramen liggen boven fraai vormgegeven marmeren vloeren in de belangrijkste handelsruimte van de Exchange. In de tentoonstellingsruimten van het museum wordt de historische en culturele betekenis van koffie in Brazilië en wereldwijd uitgelegd door middel van foto's, schilderijen, antiek gereedschap voor het kweken van koffie en meer.
Brazilië heeft een sterke koffiecultuur - niet alleen is Brazilië de grootste koffieproducent ter wereld, maar het is ook de op een na grootste koffieconsument. Dit is gemakkelijk te zien in het dagelijks leven in het hele land, waar een cafezinho (een beetje koffie) gebruikelijk is in de ochtenden, na de maaltijd en praktisch elk moment dat je een ophaalactie wilt. Na een rondleiding door het museum, moet u zeker zelf een kopje heerlijke Braziliaanse koffie proberen in het museumcafé!
Het gigantische Maracanã-stadion (Estádio do Maracanã) is een van de meest iconische voetbaltempels in Zuid-Amerika, gebouwd om het WK van 1950 te openen. De site heeft het record voor de grootste opkomst bij een Wereldbekerfinale dankzij de 199.854 betalende toeschouwers die in 1950 in het stadion gepropt waren en ook weer gastheer waren van de FIFA Wereldbekerfinale in 2014 en de Olympische Spelen van Rio in 2016. Officieel bekend als Mário Filho Stadium, maar Maracanã genoemd naar de kleine rivier die er langs stroomt, is de arena nu een historische site gewijd aan het vroegere gebruik als een arena en evenementenlocatie van wereldklasse.
De Metropolitan Cathedral of Our Lady of the Assumption (Sé Cathedral), die oppermachtig is over het centrum van Sao Paulo, is een van de grootste neogotische bouwwerken ter wereld. Het orgel met 12.000 pijpen is een van de grootste van Zuid-Amerika en de kerk herbergt een groot aantal religieuze kunstwerken.
De wijk Liberdade (Bairro da Liberdade) in Sao Paulo, de thuisbasis van 's werelds grootste Japanse bevolking buiten Japan, is een dichtbevolkte wijk die een populaire plek is voor de lokale bevolking en toeristen die de Japanse cultuur en keuken in Brazilië willen proeven.
Liberdade werd in het begin tot het midden van de 20e eeuw gesticht door Japanse immigranten die naar Brazilië werden gebracht om te werken op de koffieplantages rond Sao Paulo. Sinds 1970 zijn ook veel mensen van andere Aziatische etniciteiten, vooral Chinezen en Koreanen, naar het gebied verhuisd.
Gekenmerkt door de negen meter hoge rode Torii (Japanse Shinto-boog) aan de Rua Galvão Bueno, en bekleed met straatlantaarns in Japanse stijl, biedt Liberdade een soortgelijk gevoel als andere kleine Tokio's over de hele wereld. Het is een bijzondere aantrekkingskracht voor jonge Paulistano-manga- en anime-enthousiastelingen, die vaak bijna elke dag van de week verkleed worden als cosplaypersonages, maar vooral in het weekend.
De straten van Liberdade zijn gevuld met verkopers en winkels die alle soorten Japanse en Aziatische goederen verkopen, waaronder eten, kleding, tassen, schoenen en anime. In het weekend is de Liberdade Street Market een bijzonder goede plek om oriëntaals handwerk te vinden, evenals andere lekkernijen op de straatmarkt.
Toen Portugese zeelieden in januari 1502 de Guanabara-baai binnenvielen, zagen ze Pedra da Gavea en dachten dat de vorm leek op een topzeil van een schip, waardoor de nu beroemde berg zijn naam kreeg. De granieten top stijgt 844 meter boven zeeniveau en stort bijna recht naar beneden in de richting van de zee.
Onder het beheer van Tijuca National Park heeft Pedra da Gavea een uitdagend maar goed gemarkeerd wandelpad naar de top, waar de uitzichten wedijveren met die van Sugarloaf en Corcovado. De hele wandeling duurt ongeveer zes uur.
Genipabu is een stranddorp dat bekend staat om zijn grote zandduinen en zoetwaterlagunes. Er zijn een paar verschillende manieren om de heuvels van verschuivend zand te verkennen, met een variërende mate van adrenaline - van kameelrijden en zandbuggy's tot sandboarden (esquibunda of skibunda) door de hete duinen en in het koele water.
De wind die over het zand verschuift, betekent dat het landschap van Genipabu altijd verandert. Het zand stapelt zich op in duinen die stijgen en dalen, waardoor ruggen en heuvels over de kust ontstaan en uiteindelijk in zee storten. Bepaalde delen van de duinen zijn alleen toegankelijk voor gecertificeerde duinbuggy-chauffeurs, die zullen vragen of u uw rit "met emotie" of zonder wilt, om het gewenste niveau van spanning te bepalen. Zandboarden in het zoete water van de lagunes is een geweldige manier om de hitte te verslaan.
Ongeacht de manier van avontuur die u kiest, het unieke landschap en de natuurlijke schoonheid van zowel het zand als het water bij Genipabu zijn het bekijken waard. De middag is een bijzonder populaire tijd om te bezoeken, met de zonsondergang als een hoogtepunt voor velen.
NL
