Vientiane bezienswaardigheden

Met een geschiedenis die waarschijnlijk teruggaat tot de derde eeuw na Christus, is de 148 voet hoge (45 meter hoge) gouden stoepa van Pha That Luang het belangrijkste religieuze monument van Laos. De lokale bevolking denkt dat het een haar en bot van Boeddha bevat, en dat het de locatie is van het belangrijkste festival van het land, Boun That Luang.

Wat Sisaket (Wat Si Saket), een boeddhistische tempel in Vientiane, werd gebouwd in 1818 en is een verrassende knipoog naar de architectuur in Siamese stijl in een stad waar traditioneel Laotiaans design de boventoon voert. De kloostermuren van de oude wat, die duizenden kleine houten, stenen en bronzen buddahs uit de 16e en 19e eeuw bevatten, is een van de meest unieke plekken op het tempelterrein.

Vroeg in de ochtend zullen bezoekers de lokale bevolking zien die samenkomt om te bidden en aalmoezen te bieden aan de voeten van een met de hand gesneden houten naga - de slangengod - en te midden van de meer dan 6000 beelden van Boeddha.

Vientiane's antwoord op de Arc de Triomphe van Parijs, Patuxai (Victory Gate) torent boven deze laagbouwstad uit in een spectaculaire mix van architecturale stijlen: deels brutalistisch, deels Napoleontisch, deels Lao. Naast de uitgebreide kunstwerken in het monument zelf en het uitzicht vanaf de bovenkant van het gebouw, is het de thuisbasis van een schat aan souvenirstalletjes.

Het Buddha Park (Xieng Khuan), ongeveer 25 kilometer ten zuidoosten van Vientiane, is een eigenzinnige gigantische beeldentuin gewijd aan de boeddhistische en hindoeïstische mythologie. Enorme cementbeelden, van liggende boeddha's tot een gigantische pompoen met een demonenkopingang, zijn een eerbetoon aan de buitenstaander-esthetiek van de maker, een Thaise mysticus.

COPE (Cooperative Orthotic & Prosthetic Enterprise) werkt met slachtoffers van niet-geëxplodeerde munitie (UXO) van Amerikaanse bombardementen tijdens de oorlog in Vietnam, evenals met andere gehandicapten. Het COPE Visitor Centre introduceert het werk van het goede doel en informeert bezoekers over de oorlog. Naast documentaires en een tentoonstelling is er een cadeauwinkel en een café.

Het presidentiële paleis van Vientiane zou de president van elk land trots maken: een groots gebouw met een koloniaal Beaux-Arts-gevoel dat logenstraft is met de relatief recente bouw in 1986. Terwijl de officiële werkresidentie van de president elders is, blijft het paleis nog steeds gesloten voor het publiek.

Het spirituele centrum van Vientiane, dankzij zijn heilige pilaar, Wat Si Muang is de drukste tempel van de stad. Laos komt van heinde en verre om te bidden om geluk en om pech te elimineren. Rond november is Wat Si Muang ook het startpunt voor de met kaarsen verlichte processie die het grootste religieuze evenement van het land, het That Luang-festival, begint.

Bij Lao Textiles houdt de Amerikaanse ontwerper Carol Cassidy toezicht op 40 Lao-ambachtslieden die werken aan het vertalen van het rijke weefpatrimonium van de natie in eigentijdse ontwerpen. Handgemaakt met brokaat-, ikat- en tapisserie-technieken, producten omvatten wandkleden, sjaals, sjaals, buidels en kussenhoezen. Het is ook mogelijk om de studio te bezichtigen.

Ooit een traditionele markt, bestaat de ochtendmarkt van Vientiane (Talat Sao) nu uit twee winkelcentra en een markt. Het blijft een goede plek om te winkelen voor stoffen en traditionele Lao-rokken, maar ook voor souvenirs zoals slangenwhisky en houten kisten. Geïmporteerde goederen zijn hier duur vanwege de hoge accijnzen in Laos, terwijl namaakgoederen veel voorkomen.

Haw Phra Kaew (Ho Phra Keo), een voormalige tempel, is het belangrijkste museum voor religieuze kunst van Laos. Het ontleent zijn naam aan de Phra Keo (Smaragdgroene Boeddha), een beeld uit één stuk jade dat nu in Bangkok wordt bewaard. Ook het terrein van de voormalige tempel, oorspronkelijk gebouwd in 1565, is prachtig.